لباس کار چیست ؟
لباس کار به عنوان یکی از وسایل حفاظت فردی می باشد و کارکنان و کارگران هر سازمان و کارخانه ای باید با لباسکار مناسب آن محل کار حاضر شوند. لباسکار به عنوان یک پوشش سراسری بدن ( اعم از تنه و دست و پا ) را در مقابل شرایط مختلف محیطی محافظت می کند. ساده ترین ظاهر لباس کار در دو فرم ظاهری کاپشن و شلوار (دو تکه) و لباس کار یکسره( یک تکه یا سرهمی یا به اسم بویلرسوت هم شناخته می شود) و از جنس متنوع اعم از پلی استر پنبه، ویسکوز، کتان، فلامنت یا ترکیبی از آنها استفاده می شود.
مشخص است که هر چه الیاف به کار رفته در پارچه طبیعی تر باشد، تبادل حرارتی بهتر و آسان تری صورت می گیرد .
لباس کار های مخصوص که متناسب با شرایط خاص هستند از جمله لباس کار عایق سرما و رطوبت، نسوز و ضد حرارت و لباس های ضد مواد شیمایی و رادیو اکتیو باید از پارچه های مخصوص در آنها استفاده شود.
کاربرد لباس کار
- لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری بدن ( اعم از تنه و دست و پا ) را در مقابل شرایط مختلف محیطی محافظت می کند.
- لباس کار به طور اصولی و طبق ملزومات سیستم HSE به دو صورت وجود دارد :
نوع اول به صورت پیراهن/کاپشن و شلوار کار (دو تکه)
نوع دوم به صورت لباس کار کسره (یک تکه یا سرهمی) که با نام های دیگری چون بیلرسوت، کاورال نیز شناخته می شود.
نوع سوم به صورت لباس کار دوبندی ( بدون آستین ) می باشد .
نوع پارچه لباس کار
انواع مختلف پارچه ی لباس کار از به کار بردن درصد کتان و پلی استر یا کتان و ویسکوز تولید می شود که درصد های متداول آن به صورت 35% و 65% – 70% و 30% – و یا کتان 100% می باشد که به منظور مثال کتان 100% برای جوشکاری مناسب می باشد که نوع پارچه جین لباس معروف می باشد.
تبادل حرارتی لباس کار
مشخص است که هرچه الیاف به کار رفته شده در پارچه طبیعی تر باشد تبادل حرارتی آسان تر است.
بعضی لباس ها در مشاغل به طور اختصاصی هستند که خدمتتان معرفی می شود . ابتدا لباس های عایق سرما و رطوبت که مخصوص سرد خانه می باشند و دوم لباس های نسوز مخصوص کوره و سوم لباس های ضد آتش سوزی از جنس آزبست با روکش فسفات آلومینیوم یا سولفات آلومینیم و یا عایق شیمیایی از جنس پارچه های PVC می باشند .
و دیگر لباس اختصاصی را میتوان لباس های عایق حفاظتی در برابر گرما را نام برد که باید پوشش مخصوص از آلومینیم داشته باشند تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت دهد که این لباس را می توان متناسب با کار در کنار کوره ها استفاده کرد .
الیاف بکار رفته در لباسکار
باید توجه کرد که اصولا لباسکار از ترکیبی از الیاف تولید می شود تا هم هنگام حاثه آسیب دیدگی را کاهش دهند و هم انعطاف و زیبایی لازم را داشته باشند. همانطور که پیداست با به کاربردن الیاف درست می توان در زمان حادثه آسیب وارده به بدن را به حداقل رساند و از سمت دیگر جهت اطفا حریق از مواد متناسب اطفا حریق استفاده کرده تا هر چه سریعتر از ضرر جانی و اقتصادی کاسته شود .
جنس پارچه لباس کار هم میتواند از الیاف طبیعی و یا ترکیبی از الیاف طبیعی و مصنوعی باشد و در بعضی موارد تماما از الیاف شیمیایی و صنعتی ساخته شود.
- ترکیب پارچه های لباس کار صنایع نفت : این نوع لباس ها معمولا از 75% پنبه و 25% پلی استر ساخته شده اند. پنبه موجب ایجاد تهویه مناسب در داخل لباس می شود و در ضمن در زمان وقوع حادثه کمترین آسیب را به بدن می زند و همینطور پلی استر باعث استحکام پارچه و کاهش چروک می شود.
- ترکیب پارچه های لباسکار صنایع گاز : این نوع لباس ها معمولا 100% از پنبه می باشند. چون کارگران در معرض خطر آسیب حریق می باشند و اگر از الیاف مصنوعی استفاده شده باشد باعث می شود شخص دچار آسیب دیدگی با شدت زیاد شود .
- ترکیب پارچه های لباسکار کارکنان فنی : این دست لباس ها معمولا از 65% پلی استر و 35% ویسکوز تشکیل شده اند. این ترکیب علاوه بر اینکه دارای قیمت اقتصادی و مناسب می باشد، در ضمن از استحکام بسیار خوبی در برابر نفوذ چربی و گرد و غبار برخوردار هستند که برای کارکنان صنایع سیمان نیز توصیه می گردد.
ویژگی لباسکار مناسب و استاندارد
خصوصیات اساسی و کلی که بر طبق ملزومات سیستم HSE تنظیم شده است عبارتتد از :
- لباس کار باید کاملا دارای اندازه مناسب با فرم بدن باشد.
- کارگرانی و کارکنانی که در مجاورت ماشین آلات مشغول به کار هستند می بایست تاحد لازم از بکارگیری لباس کار بدون هیچ گونه پارگی و بدون استفاده از هرگونه آویز و ساعت و همچنین انداختن کلید در جیب شود .
- کارکنانی که محل کارشان احتمال وقوع حریق و انفجار وجود دارد از یقه ی نورگیر و زه و دسته عینک ساخته شده از سلونوئیدو از هرگونه مواد قابل اشتعال اکیدا خودداری کنند.
- اگر کارکنان در انجام کارهایشان به طور مستمر بخواهند آستین لباس خود را بالا بزنند باید حتما لباس کار آستین کوتاه تهیه نمایند.
- لباسکار کارکنانی که در محیط دارای پر گرد و غبار و مواد قابل اشتعال و انفجار و مسموم کننده مشغول بکار هستند نباید دارای جیب و لبه باشد زیرا احتمال اینکه گرد و غبار و مواد مسموم و مضر در چین و چروک و لبه های لباس باقی بماند زیاد است .
- اگر محیط کار دارای مواد خرنده و مضر باشد، لباسکار باید عدم نفوذپذیری آب و گاز را داشته باشد و جنس پارچه متناسب با ماده ای که با آن کار می کنند باشد.
- لباسکار های نسوز مخصوص محافظت در برابر آتش می بایست دارای اقلامی چون کلاه و دستکش و کفش به صورت یک تکه و سرهمی باشد.
- لباسکار مناسب محیط های اسیدی و رادیو اکتیو باید به صورت یکسره و عدم نفوذپذیری همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص این کار باشد.
- لباسکار های بارانی باید کلاه آن ها از جنس پارچه ضد آب با آستر نخی باشد تا توانایی استفاده در محیط های مناطق معتدل داشته باشد و همینطور آستری از جنس پشم جهت استفاده در مناطق سرد سیر داشته باشد.
آخرین اخبار و مقالات را میتونید تو کانال تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید … ایمنی ها